Imigrant z Polski w Holandii może spotkać się z szeregiem problemów. Czasami potrzeba informacji o przysługujących prawach czy pomocy przy poprawnym wypełnieniu dokumentów. Niestety dochodzi także do sytuacji ekstremalnych. Kiedy pracodawca czy agencja pracy łamie prawo, nie ma co zwlekać – należy jak najszybciej powiadomić odpowiednie instytucje. Tylko jakie? A po powrocie do Polski chciałbym ustatkować się, założyć rodzinę, więc wtedy ciężko byłoby wyruszyć w taką podróż. Więc to ostatni dzwonek na podobne przygody. Mam wyznaczoną w aplikacji trasę, od lewej strony Holandii, od morza, miasta Renesee, do Mielca. Bus do Holandii z Polski. Cena od 320 zł. Podróżuj z nami po Europie, nasze busy do Holandii są stale do Twojej dyspozycji. Zapewniamy najwyższą jakość usług, która przekłada się bezpośrednio na komfort oraz bezpieczeństwo pasażerów. Dokładamy wszelkich starań, by każdy dotarł na miejsce o planowanym czasie. Przewóz ciężarowy ładunków do Holandii. Nasza firma transportowa realizuje transport ciężarowy do Holandii oraz spedycję ładunków całopojaazdowych i drobnicowych. Zapewniamy przewóz expresowy od 1 palety. Oferujemy również wolne samochody na trasach powrotnych z Holandii do Polski. Transport ciężarowy do 25 ton Polska Holandia. W przypadku wysyłki za pośrednictwem Eurosender wybierz w naszym narzędziu rezerwacji opcję "Paczka", a oraz opcję "Regularna", jeśli jest ona dostępna. Otrzymaj natychmiastową wycenę dla przesyłki z Holandii do Danii wysyłając z Eurosender! Po prostu wprowadź wymiary wysyłanych zapakowanych przedmiotów do naszego narzędzia BLIK daje możliwość płatności zbliżeniowych za granicą w terminalach oznaczonych logiem Mastercard. Zanim skorzystamy z płatności zbliżeniowych BLIK za granicą, musimy je aktywować na naszym telefonie. Należy również włączyć NFC (ang. Near Field Communication) w telefonie oraz ustawić blokadę telefonu (PIN, Face ID lub Z kolei usługi telefoniczne są dostępne od poniedziałku do piątku w godzinach 8:30-20:00 oraz w soboty w godzinach 9:00-16:00. Śledź PostNL paczkę i pocztę, uniwersalne rozwiązanie do śledzenia przesyłek pocztowych i kurierskich dla Twoich zamówień i przesyłek. Wysyłaj i śledź łatwo dostawę paczki PostNL! Busy do Holandii Małopolskie. Zaletą naszych busów do Holandii jest z całą pewnością atrakcyjna cena przejazdów, która pozwala sporo zaoszczędzić. Nie jest to jednak nasza jedyna mocna strona. Busy na trasie małopolska-Holandia to pojazdy, które cechuje sprawność oraz kompleksowe wyposażenie. Jesteśmy więc w stanie zapewnić Międzynarodowy przewóz osób. Specjalizujemy się w międzynarodowym przewozie osób na trasach: Polska – Niemcy – Polska oraz Polska – Holandia – Polska. Mamy niezbędne licencje przewozowe oraz doświadczenie w optymalizacji tras przejazdów. Wykonujemy również przewóz paczek na obszarze Polski, Niemiec i Holandii. Alimenty. Prawo Unii Europejskiej umożliwia osobom, które chcą zgłosić roszczenie alimentacyjne, np. żądanie wykonania zobowiązania alimentacyjnego od rodzica niemieszkającego z dzieckiem, wystąpienie do sądu w państwie pochodzenia o ustalenie obowiązku alimentacyjnego dłużnika i określenie należnej kwoty. lIcX. Podstawę prawną dla przedstawionego zagadnienia stanowią przepisy Kodeksu postępowania cywilnego ( Zgodnie bowiem z treścią art. 11033 [Jurysdykcja krajowa w sprawach alimentacyjnych i związanych z ustaleniem pochodzenia dziecka]: „§ 1. Sprawy o alimenty oraz sprawy o roszczenia związane z ustaleniem pochodzenia dziecka należą do jurysdykcji krajowej także wtedy, gdy powodem jest uprawniony, który ma miejsce zamieszkania lub miejsce zwykłego pobytu w Rzeczypospolitej Polskiej. § 2. Sprawa o alimenty rozpoznawana łącznie ze sprawą małżeńską należy do jurysdykcji krajowej także wtedy, gdy do jurysdykcji krajowej należy sprawa małżeńska. § 3. Sprawa o roszczenia związane z ustaleniem pochodzenia dziecka rozpoznawana łącznie ze sprawą o ustalenie pochodzenia dziecka należy do jurysdykcji krajowej także wtedy, gdy do jurysdykcji krajowej należy sprawa o ustalenie pochodzenia dziecka.” W § 2 komentowanego przepisu określona została tzw. jurysdykcja pochodna. Sprawa o alimenty rozpoznawana w sprawie o rozwód lub separację należy do jurysdykcji krajowej nawet wówczas, gdy z § 1 komentowanego przepisu taki wniosek nie wynika. Aby uniknąć problemów istniejących na tle dotychczasowej łącznej regulacji spraw małżeńskich i spraw ze stosunków rodziców i dzieci w procesie i postępowaniu nieprocesowym (uchylone art. 1100-1101), ustawodawca rozciągnął jurysdykcję krajową istniejącą w tych sprawach także na inne roszczenia, z reguły rozpoznawane łącznie z tymi sprawami. Jeżeli ze sprawą małżeńską łącznie byłaby rozpoznawana sprawa o alimenty, to należy ona zawsze do fakultatywnej jurysdykcji krajowej, także wtedy, gdy do jurysdykcji krajowej należy sprawa małżeńska (por. uwagi 3-6 do art. 11031) – jurysdykcja pochodna. Trzeba założyć, że ta dodatkowa sprawa nie ma jurysdykcyjnie tego samego charakteru co sprawa główna. To znaczy, że np. roszczenie o alimenty dochodzone łącznie ze sprawą o rozwód lub separację, jeżeli oboje małżonkowie są obywatelami polskimi oraz mają miejsce zamieszkania i miejsce zwykłego pobytu w Polsce, nie należy do wyłącznej jurysdykcji sądów polskich, choć taka jest jurysdykcja w „głównej” sprawie małżeńskiej. Oznacza to więc, że jurysdykcja krajowa pochodna nie będzie nigdy jurysdykcją wyłączną. Zagadnienie jurysdykcji w sprawach alimentacyjnych znajduje obecnie także uregulowanie w rozporządzeniu nr 4/2009. Gdyby zatem sprawa dotyczyła osób mających miejsce zwykłego pobytu (jest to zasadniczy łącznik zastosowany w art. 3 lit. a i b rozp. nr 4/2009) w różnych państwach członkowskich, sąd byłby zobowiązany do zbadania, czy leży ona w zakresie zastosowania tego rozporządzenia (co wymagałoby wykładni takich pojęć, jak „zobowiązanie alimentacyjne” oraz „stosunek rodzinny, pokrewieństwa, małżeństwa lub powinowactwa”, które należy interpretować autonomicznie), a w razie pozytywnej odpowiedzi na to pytanie powinien pominąć komentowany przepis. Przepisy ogólne Sądami, które mają jurysdykcję do rozpoznania spraw dotyczących zobowiązań alimentacyjnych w państwach członkowskich są: a) sąd zwykłego miejsca pobytu pozwanego; lub b) sąd zwykłego miejsca pobytu wierzyciela; lub c) sąd, który zgodnie z prawem sądu ma jurysdykcję do prowadzenia postępowania dotyczącego statusu osoby, w przypadku gdy sprawa dotycząca zobowiązań alimentacyjnych jest związana z tym postępowaniem, chyba że jurysdykcja ta wynika tylko z obywatelstwa jednej ze stron; lub d) sąd, który zgodnie z prawem sądu jest właściwy do prowadzenia postępowania dotyczącego odpowiedzialności rodzicielskiej, w przypadku gdy sprawa dotycząca zobowiązań alimentacyjnych jest związana z tym postępowaniem, chyba że jurysdykcja ta wynika tylko z obywatelstwa jednej ze stron. Zgodnie z powyższym – roszczeń alimentacyjnych dochodzonych łącznie z pozwem o rozwód można dochodzić przed sądem polskim. Jeżeli przeprowadzą Państwo postępowanie rozwodowe w Polsce, to odrębna sprawa o alimenty podlegać będzie uregulowaniom rozporządzenia nr 4/2009, a co za tym idzie – właściwym będzie sąd w Holandii. Jeśli masz podobny problem prawny, zadaj pytanie naszemu prawnikowi (przygotowujemy też pisma) w formularzu poniżej ▼▼▼ Zapytaj prawnika - porady prawne online . Wytoczenie powództwa o alimenty przed zagranicznym sądem Bazując na prawie europejskim w tym zakresie może Pani spróbować wytoczyć powództwo o alimenty przed sądem angielskim, czyli według właściwości sądu dla miejsca zamieszkania uprawnionych, czyli Pani dzieci. W tym zakresie zastosowanie będzie miało Rozporządzenie Rady (WE) NR 4/2009 z dnia 18 grudnia 2008 r. w sprawie jurysdykcji, prawa właściwego, uznawania i wykonywania orzeczeń oraz współpracy w zakresie zobowiązań alimentacyjnych, które obowiązuje wszystkich członków Unii Europejskiej. Rozporządzenie to ma zastosowanie do zobowiązań alimentacyjnych wynikających ze stosunku rodzinnego, pokrewieństwa, małżeństwa lub powinowactwa. Jak rozumiem, poprzednie alimenty Pani męża były ustalone z nim w drodze dobrowolnej, nieformalnej (nie w drodze umowy u notariusza, ugody sądowej czy też wyroku sądowego). Stąd też powinna Pani wnieść sprawę przed sąd angielski o zasądzenie alimentów od Pani męża na dzieci w określonej wysokości, wskazując jako datę początkową dzień, w którym alimenty nie zostały zapłacone na rzecz dzieci. Zgodnie z art. 3 tego rozporządzenia – sądami, które mają jurysdykcję do rozpoznania spraw dotyczących zobowiązań alimentacyjnych w państwach członkowskich są: a) sąd zwykłego miejsca pobytu pozwanego; lub b) sąd zwykłego miejsca pobytu wierzyciela; lub c) sąd, który zgodnie z prawem sądu ma jurysdykcję do prowadzenia postępowania dotyczącego statusu osoby, w przypadku gdy sprawa dotycząca zobowiązań alimentacyjnych jest związana z tym postępowaniem, chyba że jurysdykcja ta wynika tylko z obywatelstwa jednej ze stron; lub d) sąd, który zgodnie z prawem sądu jest właściwy do prowadzenia postępowania dotyczącego odpowiedzialności rodzicielskiej, w przypadku gdy sprawa dotycząca zobowiązań alimentacyjnych jest związana z tym postępowaniem, chyba że jurysdykcja ta wynika tylko z obywatelstwa jednej ze stron. W art. 3 rozporządzenia nr 4/2009 uregulowane zostały cztery podstawy jurysdykcji krajowej w sprawach alimentacyjnych, które mają charakter alternatywny, tzn. są całkowicie równorzędne i nie ma między nimi hierarchii. Gdy w konkretnej sprawie w odniesieniu do różnych państw członkowskich spełnione są poszczególne podstawy jurysdykcji wskazane w art. 3 rozporządzenia nr 4/2009, strona inicjująca postępowanie ma prawo wyboru państwa członkowskiego, w którym zostanie ono wszczęte. Przepis art. 3 reguluje nie tylko jurysdykcję krajową (właściwość międzynarodową), ale także właściwość miejscową konkretnego sądu i w tym zakresie wyłącza także stosowanie krajowych reguł co do właściwości miejscowej. Pozew o alimenty gdy pozwany przebywa w innym kraju Zgodnie z art. 3 lit. a rozporządzenia nr 4/2009 w sprawie dotyczącej zobowiązania alimentacyjnego właściwy jest sąd miejsca zwykłego pobytu pozwanego. Przez pozwanego należy rozumieć tu każdą osobę, przeciwko której skierowane jest żądanie w postępowaniu mającym za przedmiot zobowiązanie alimentacyjne. W myśl art. 3 lit. b rozporządzenia właściwy jest także sąd miejsca zwykłego pobytu wierzyciela. Przez wierzyciela należy tu rozumieć tylko osobę fizyczną, której należne są świadczenia alimentacyjne lub która występuje z roszczeniem o takie świadczenie (art. 2 ust. 1 pkt 10 rozporządzenia nr 4/2009). Regulacja ta, wzorowana częściowo na art. 5 pkt 2 konwencji brukselskiej i rozporządzenia nr 44/2001 ustanawia podstawę jurysdykcji, która czyni uprzywilejowanym wierzyciela alimentacyjnego. Prowadzi ona bowiem to tzw. forum actoris w razie, gdy z powództwem występuje wierzyciel alimentacyjny. Przyjęcie tego rozwiązania stanowi wyraz założenia, że wierzyciel alimentacyjny jest z reguły podmiotem słabszym i zasługuje z tego powodu na ochronę. Uzasadnieniem omawianej regulacji nie jest jednak wyłącznie dążenie do wzmocnienia pozycji procesowej podmiotu dochodzącego alimentów. Sąd miejsca zwykłego pobytu wierzyciela alimentacyjnego ma lepsze możliwości ustalenia okoliczności, które decydują o potrzebach uprawnionego do alimentów, miarodajnych przy ocenie, jaki ma być wymiar świadczeń alimentacyjnych. Formalnie na podstawę określoną w art. 3 lit. b rozporządzenia nr 4/2009 powołać się może także dłużnik alimentacyjny, gdy to on występuje z żądaniem przeciwko wierzycielowi alimentacyjnemu. W sprawie alimentacyjnej właściwy może być również sąd, który zgodnie ze swoim prawem („prawem sądu”) ma jurysdykcję do prowadzenia postępowania dotyczącego statusu osoby w przypadku, gdy sprawa dotycząca zobowiązań alimentacyjnych jest związana z tym postępowaniem, chyba że jurysdykcja ta wynika tylko z obywatelstwa jednej ze stron (art. 3 lit. c rozporządzenia nr 4/2009). Chodzi tu o tzw. jurysdykcję pochodną (Annexzuständigkeit), uzasadnioną celowością koncentracji powiązanych postępowań w interesie zainteresowanych stron i sądu. Uregulowanie to wzorowane jest na art. 5 pkt 2 konwencji brukselskiej oraz rozporządzenia nr 44/2001. Jego stosowanie uwarunkowane jest kumulatywnym spełnieniem kilku przesłanek. Po pierwsze, prawo państwa członkowskiego musi przewidywać możliwość łącznego rozpoznania i załatwienia w jednym postępowaniu sprawy dotyczącej „statusu osoby” i zobowiązania alimentacyjnego. Sprawy dotyczące statusu osoby obejmują sprawy odnoszące się do stanu cywilnego. Będą to sprawy małżeńskie niemajątkowe (rozwód, separacja, unieważnienie małżeństwa, ustalenie istnienia albo nieistnienia małżeństwa – art. 1 ust. 1 lit. a rozporządzenia nr 2201/2003), jak i sprawy dotyczące pochodzenia dziecka (ustalenie albo zaprzeczenie ojcostwa lub macierzyństwa, ustalenie bezskuteczności uznania) albo przysposobienia. W świetle prawa polskiego orzekanie o alimentach następuje albo może następować w sprawie o rozwód (art. 58 § 1 i art. 60 § 1 i 2 oraz art. 444 separację (art. 58 § 1 w zw. z art. 613 § 1 oraz art. 60 § 1 i 2 w zw. z art. 614 § 4 a także art. 444 unieważnienie małżeństwa (art. 58 § 1 w zw. z art. 21 oraz art. 444 w zw. z art. 451 ustalenie ojcostwa (art. 143 i art. 458 § 1 a także o rozwiązanie przysposobienia (art. 125 § 1 W tych zatem tylko wypadkach art. 3 lit. c rozporządzenia nr 4/2009 będzie mógł stanowić podstawę ustalenia jurysdykcji krajowej sądów polskich dla rozstrzygania o zobowiązaniach alimentacyjnych. Po drugie, sąd państwa członkowskiego musi mieć – zgodnie ze swoim prawem – jurysdykcję krajową i być właściwy w sprawie dotyczącej statusu osoby. W grę wchodzi tu odwołanie nie tylko do prawa krajowego państwa członkowskiego, ale także do wiążących go umów międzynarodowych i – w zakresie, w którym istnieją – regulacji unijnych. Oznacza to, że w tym kontekście w sprawach małżeńskich niemajątkowych w pierwszej kolejności właściwe są regulacje rozporządzenia nr 2201/2003 (art. 3-5), a pozostałe regulacje tylko w granicach, o których mowa w art. 7 w zw. z art. 6 rozporządzenia nr 2201/2003. Po trzecie, jurysdykcja sądu państwa członkowskiego w sprawie dotyczącej statusu osoby nie może wynikać tylko z obywatelstwa jednej ze stron. Wątpliwości może budzić to, czy zastrzeżenie dotyczy treści normy jurysdykcyjnej, która uznaje za wystarczające dla ustanowienia jurysdykcji obywatelstwo jednej ze stron, czy też dotyczy konkretnego stanu faktycznego, w którym związek sprawy dotyczącej statusu osoby sprowadza się do tego, że jedna ze stron ma obywatelstwo państwa członkowskiego forum. Należy opowiedzieć się za drugim stanowiskiem – istnieniu jurysdykcji dla zobowiązania alimentacyjnego nie stoi zatem na przeszkodzie fakt, że regulacja, z której sąd państwa członkowskiego wywodzi swoją jurysdykcję w sprawie dotyczącej statusu osoby, przewiduje jako łącznik obywatelstwo jednej ze stron, jeżeli np. także druga strona ma obywatelstwo tego państwa. Tym bardziej nie ma podstaw do wyłączenia stosowania w sprawie alimentacyjnej podstawy jurysdykcji wskazanej w art. 3 lit. c rozporządzenia nr 4/2009, jeżeli jurysdykcja sądu państwa członkowskiego będzie wynikać z obywatelstwa obu stron bądź podstawy jurysdykcji nawiązującej do innego łącznika niż obywatelstwo albo wymagającej obok obywatelstwa dodatkowo innego jeszcze łącznika. Prawo polskie nie przewiduje obecnie obywatelstwa jednej ze stron jako jedynej podstawy jurysdykcji krajowej ani w sprawach małżeńskich niemajątkowych ani w sprawach dotyczących pochodzenia dziecka albo rozwiązania przysposobienia (art. 1103 zn. 2 Uznawanie wykonywania orzeczeń w sprawach małżeńskich przez sądy za granicą Według art. 3 Rozporządzenia Rady (WE) NR 2201/2003 z dnia 27 listopada 2003 r. dotyczące jurysdykcji oraz uznawania i wykonywania orzeczeń w sprawach małżeńskich oraz w sprawach dotyczących odpowiedzialności rodzicielskiej, uchylające rozporządzenie (WE) nr 1347/2000: 1. W sprawach orzeczeń dotyczących rozwodu, separacji lub unieważnienia małżeństwa jurysdykcję mają sądy państwa członkowskiego, a) na którego terytorium: – oboje małżonkowie mają zwykły pobyt, lub – małżonkowie mieli ostatnio oboje zwykły pobyt, o ile jedno z nich ma tam nadal zwykły pobyt, lub – strona przeciwna ma zwykły pobyt, lub – w przypadku wspólnego pozwu lub wniosku jedno z małżonków ma zwykły pobyt, lub – powód lub wnioskodawca ma zwykły pobyt, jeżeli przebywał tam od przynajmniej roku bezpośrednio przed wniesieniem pozwu lub wniosku, lub – powód lub wnioskodawca ma zwykły pobyt, jeżeli przebywał tam przynajmniej od sześciu miesięcy bezpośrednio przed wniesieniem pozwu lub wniosku i jest obywatelem tego państwa członkowskiego lub, w przypadku Zjednoczonego Królestwa i Irlandii, ma tam swój „domicile”;b) którego obywatelstwo posiadają oboje małżonkowie lub, w przypadku Zjednoczonego Królestwa i Irlandii, w którym mają swój wspólny „domicile”. 2. Pojęcie „domicile” na potrzeby niniejszego rozporządzenia określa się według prawa brytyjskiego i irlandzkiego. Tak więc to od Pani będzie zależało, czy sprawę wnieść w Polsce, czy też w Anglii oraz czy sprawę o alimenty połączyć ze sprawą o rozwód z mężem. Tak czy inaczej, wnosząc sprawę w Polsce, powinna Pani mieć pełnomocnika, zaś praca „na czarno” Pani męża nie powoduje, że uchyli się on od płacenia alimentów na dzieci. Zgodnie bowiem z art. 135 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego ( „§ 1. Zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego. § 2. Wykonanie obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie albo wobec osoby niepełnosprawnej może polegać w całości lub w części na osobistych staraniach o utrzymanie lub o wychowanie uprawnionego; w takim wypadku świadczenie alimentacyjne pozostałych zobowiązanych polega na pokrywaniu w całości lub w części kosztów utrzymania lub wychowania uprawnionego. § 3. Świadczenia z pomocy społecznej lub funduszu alimentacyjnego, o którym mowa w ustawie z dnia 7 września 2007 r. o pomocy osobom uprawnionym do alimentów (Dz. U. z 2012 r. poz. 1228, z późn. zm.) podlegające zwrotowi przez zobowiązanego do alimentacji oraz świadczenia dla rodziny zastępczej nie wpływają na zakres obowiązku alimentacyjnego.” Natomiast według art. 136 – jeżeli w ciągu ostatnich trzech lat przed sądowym dochodzeniem świadczeń alimentacyjnych osoba, która była już do tych świadczeń zobowiązana, bez ważnego powodu zrzekła się prawa majątkowego lub w inny sposób dopuściła do jego utraty albo jeżeli zrzekła się zatrudnienia lub zmieniła je na mniej zyskowne, nie uwzględnia się wynikłej stąd zmiany przy ustalaniu zakresu świadczeń alimentacyjnych. Reasumując, według prawa europejskiego ma Pani prawo wnosić sprawę o alimenty zarówno przed sąd angielski, jak i przed sąd polski, gdyż oba sądy równorzędnie mają jurysdykcję w tych sprawach. Sąd polski będzie również właściwy w sprawie o rozwód (sąd miejsca pobytu pozwanego). Zatem szansa na uzyskanie alimentów jest ogromna. Problem będzie z ewentualnym ich wyegzekwowaniem. Komornik będzie musiał ustalić, czy ojciec posiada jakikolwiek majątek nadający się do egzekucji. Zatem powinna Pani uzyskać wyrok, który będzie podstawą do egzekucji alimentów przez komornika. Ojciec dzieci, jeśli nawet teraz nie wykazuje dochodów, kiedyś będzie musiał uzyskać jakikolwiek dochód, a wtedy zostanie on niezwłocznie zajęty przez komornika. Jeśli masz podobny problem prawny, zadaj pytanie naszemu prawnikowi (przygotowujemy też pisma) w formularzu poniżej ▼▼▼ Zapytaj prawnika - porady prawne online . Niebieska Linia 2/2012 Warto walczyć o prawo do alimentów nawet wtedy, gdy dłużnik przebywa za granicą. Procedura egzekwowania alimentów nie jest skomplikowana, a złożenie wniosku nie wiąże się z dodatkowymi opłatami za tłumaczenie dokumentów. W artykule omówiono bezpłatną i przyspieszoną drogę egzekwowania należności alimentacyjnych przez wierzycieli polskich wobec dłużników, którzy przebywają w innym państwie członkowskim należącym do Unii Europejskiej. Dłużnik alimentacyjny, który wyjechał za granicę, aby tym samym uniknąć zapłaty alimentów, nie pozostaje bezkarny. Przepisy unijne i zharmonizowane z nimi przepisy polskie pozwalają wierzycielom alimentacyjnym sięgnąć po przychody osiągane przez dłużników za granicą celem zaspokojenia należności alimentacyjnych. Procedura egzekwowania alimentów za granicą nie jest skomplikowana, ponieważ odbywa się za pośrednictwem sądu polskiego, nie wiąże się z kosztami, a ponadto wierzyciel może liczyć na pomoc sądu polskiego. Przyjazne, proste procedury mają zachęcić wierzycieli do korzystania z narzędzi stworzonych z myślą o ochronie ich interesów. Dłużnik, wierzyciel, alimenty Wierzyciel alimentacyjny to osoba, na której rzecz zostały zasądzone alimenty, np. syn, córka, żona. Dłużnik alimentacyjny to przeciwnik wierzyciela alimentacyjnego czyli osoba, która na mocy orzeczenia sądowego, zobowiązana jest do płacenia alimentów, np. mąż, ojciec. Alimenty (zobowiązanie alimentacyjne) to należność, którą dłużnik alimentacyjny powinien uiszczać na rzecz wierzyciela. Wierzyciel alimentacyjny, aby móc dochodzić zapłaty alimentów za granicą, musi najpierw W sądzie polskim uzyskać prawomocne orzeczenie sądowe zasądzające alimenty. Procedura pozwalająca na egzekwowanie alimentów za granicą znajduje zastosowanie także do ugod sądowych. Natomiast niewystarczające okaże się prywatne" porozumienie zawarte przez wierzyciela i dłużnika, co do wysokości alimentów. W takiej sytuacji konieczne będzie wniesienie do sądu pozwu o zapłatę (i ewentualne zawarcie ugody sądowej), ponieważ co do zasady alimenty za granicą mogą być egzekwowane na podstawie orzeczenia sądowego. Orzeczenie zasądzające alimenty wydane przez sąd polski jest jednak wykonalne w innym państwie członkowskim bez dokonywania dodatkowych formalności. Ogromnym ułatwieniem dla wierzycieli jest okoliczność, że alimenty mogą być egzekwowane za granicą, nawet jeśli wierzyciel nie zna adresu dłużnika. Jedyne potrzebne dane to kraj, w którym dłużnik przebywa oraz ostatni znany adres. Wystarczające zatem okażą się informacje, że dłużnik przebywa w Anglii, w Niemczech, w Holandii, czy w innym państwie członkowskim oraz podanie ostatniego znanego wierzycielowi miejsca pobytu dłużnika. Organ w państwie, do którego trafi wniosek o odzyskanie należności alimentacyjnych, podejmuje we własnym zakresie działania, mające na celu ustalenie dokładnego miejsca pobytu dłużnika (nie obciąża przy tym wierzyciela jakimikolwiek kosztami). Takie czynności mogą przedłużyć procedurę o kilka miesięcy, ale mimo wszystko warto czekać, ponieważ brak wiedzy o adresie dłużnika nie skazuje z góry wniosku na niepowodzenie. Praktyka sądowa potwierdza, że wielokrotnie adres dłużnika został ustalony, a alimenty wyegzekwowane. Każda inna informacja o dłużniku, jaką dysponuje wierzyciel, np. PESEL, dane z dowodu osobistego, imiona rodziców, poprzedni pracodawca, nazwiska i adresy członków rodziny dłużnika, dane dotyczące pojazdu lub nieruchomości, których dłużnik jest właścicielem, informacje o Urzędzie Skarbowym czy ZUS mogą okazać się pomocne. Wierzyciel we własnym zakresie może wystąpić z pismem do konsulatu polskiego w innym państwie członkowskim o udzielnie informacji o adresie dłużnika, jego pracodawcy lub podanie innych danych dotyczących dłużnika, argumentując to celami związanymi z egzekucją należności pieniężnych i powołując się na orzeczenie sądowe zasądzające alimenty. Właściwy organ centralny w państwie, do którego został przekazany wniosek, może ponadto podjąć działania mające na celu ustalenie dochodów lub majątku dłużnika, co przecież jest najważniejszym czynnikiem skuteczności egzekucji. Wystarczy wniosek Konieczne jest złożenie wniosku o wykonanie orzeczenia w sprawie zobowiązań alimentacyjnych. Wniosek składa wierzyciel alimentacyjny. Wniosek składany jest do Sądu Okręgowego właściwego dla miejsca pobytu wierzyciela. Jeśli np. wierzyciel mieszka we Wrocławiu, właściwy będzie Sąd Okręgowy we Wrocławiu (VI Wydział Cywilny Wizytacyjny). Sąd polski ustala organ centralny za granicą, któremu wniosek zostanie przekazany. Wniosek sporządzony jest na formularzu, który wierzyciel może otrzymać w sądzie wraz z informacją, jak formularz należy wypełnić. We wniosku wierzyciel podaje informacje dotyczące sposobu płatności alimentów, czy ma być to płatność na wskazany rachunek bankowy wierzyciela czy też czekiem. Kompletny wniosek wraz z załącznikami sąd polski przekazuje do organu centralnego w państwie członkowskim, w którym dłużnik przebywa. Wniosek podlega prawu państwa, na terytorium którego alimenty mają być egzekwowane, czyli jeśli sąd polski przekazuje wniosek do sądu w Anglii, właściwe do rozpoznania wniosku będzie prawo angielskie. Wierzyciel może złożyć wniosek do sądu polskiego tylko wtedy, gdy w Polsce ma miejsce pobytu. Do wniosku, o którym mowa powyżej, powinny zostać załączone następujące dokumenty: - odpis prawomocnego orzeczenia sądowego zasądzającego alimenty wraz z klauzulą wykonalności (w praktyce o odpis orzeczenia zwraca się sąd okręgowy do sądu, który wydał orzeczenie), - wyciąg z orzeczenia/ugody sądowej w sprawie zobowiązań alimentacyjnych wydawany przez sąd polski na formularzu, zawierający informacje o wierzycielu, dłużniku oraz o zobowiązaniu alimentacyjnym jego kwocie (czy kwota płatna jednorazowo w ratach), terminie płatności, odsetkach (o wyciąg wnioskuje wierzyciel alimentacyjny), - dokument wykazujący stan zaległości i podający datę ich wyliczenia, w którym wskazuje się kwoty należne od dłużnika, a także kwoty już otrzymane (wierzyciel uzyska informację w sądzie, w jak sposób taki dokument sporządzić). Przy wypełnianiu formularza wniosku oraz w sprawie dokumentów do wniosku wierzyciel może liczyć na pomoc sądu, który czuwa nad tym, aby wszystkie dokumenty zostały zgromadzone. Za granicą Organ w innym państwie członkowskim, do którego został skierowany wniosek, potwierdza jego wpływ w terminie 30 dni od dnia otrzymania oraz zawiadamia o podjętych wstępnych działaniach i wzywa o dodatkowe dokumenty lub informacje, jeśli okażą się potrzebne. Po upływie kolejnych 30 dni organ informuje sąd polski o stanie zaawansowania sprawy. Wyznacznikiem działania organów zajmujących się odzyskiwaniem należności alimentacyjnych powinno być stosowanie najsprawniejszych i najskuteczniejszych metod. W praktyce okazuje się, że najszybciej działają organy w Niemczech (pierwszą informację sąd polski otrzymuje po upływie 2-3 tygodni), co nie do końca przekłada się na powodzenie egzekucji. Najwyższym wskaźnikiem ściągalności alimentów mogą pochwalić się angielskie organy egzekucyjne, co ważne, bo do tego kraju najczęściej kierowane są wnioski. W tym obszarze dobrze wypada też Holandia oraz Belgia. Natomiast na tle państw członkowskich blado wypadają Włochy i Hiszpania, głównie z powodu przewlekłego postępowania. Szansę na zaspokojenie wierzyciela alimentacyjnego są duże, ponieważ w przeważającej większości dłużnicy pracują legalnie i ujawniają swoje dochody, rejestrując się w zagranicznych organach rentowych i skarbowych. Należy dodać, że egzekucja należności alimentacyjnych odbywa się według przepisów postępowania egzekucyjnego obowiązujących w danym kraju, czyli jeśli np. wniosek został skierowany do Belgii, to według prawa belgijskiego. Podsumowanie Dlaczego warto złożyć wniosek o egzekucję alimentów za granicą za pośrednictwem sądu polskiego? Kluczowe korzyści: 1. bezpłatna procedura (wniosek nie podlega opłacie), wierzyciel nie jest obciążany kosztami egzekwowania należności alimentacyjnych; 2. wierzyciel nie musi znać adresu pocztowego dłużnika w innym kraju, wystarczy, że wie, w jakim państwie dłużnik przebywa; 3. wierzyciel nie musi mieć pełnomocnika w państwie, w którym alimenty będą egzekwowane; 4. od wierzyciela nie wolno wymagać tłumaczeń, zatem nie ma także dodatkowych kosztów tłumacza; 5. dużą zaletą jest efektywna współpraca sądu polskiego z organami centralnymi w innych państwach członkowskich oparta przede wszystkim na najszybszych i najskuteczniejszych dostępnych sposobach komunikowania się; 6. korzystny system pomocy prawnej, pomoc pracowników sądów polskich w procedurze związanej z egzekucją alimentów, w tym udzielanie szczegółowych wyjaśnień, informowanie o prawach, dochodzeniu roszczeń, pomoc przy wypełnieniu wniosku, udostępnianie formularzy; 7. pomoc w uzyskaniu odpowiednich informacji o dochodach i innych aspektach sytuacji finansowej dłużnika, w tym informacji o jego majątku; 8. procedura w języku polskim. Uproszczona procedura przekazywania wniosków o wykonanie orzeczenia zasądzającego alimenty za pośrednictwem sądu polskiego wprowadzona na obszarze wspólnotowym często decyduje o zaspokojeniu wierzyciela alimentacyjnego. Warto zatem z tej procedury korzystać, ponieważ główny ciężar aktywności został przerzucony na sąd, a dochodzenie alimentów od dłużników przebywających za granicą dotyczy wszystkich krajów UE, zwłaszcza Anglii, Niemiec i Irlandii. Podstawa prawna: 1. Rozporządzenie Rady (WE) Nr 4/2009 z dnia 18 grudnia 2008 r. w sprawie jurysdykcji, prawa właściwego, uznawania i wykonywania orzeczeń oraz współpracy w zakresie zobowiązań alimentacyjnych ( UE L z dnia 10 stycznia 2009 r.). 2. Protokół haski z 23 listopada 2007 r. o prawie właściwym w sprawach zobowiązań alimentacyjnych (2009/ /941/WE, zwany Protokołem haskim z 2007 roku"). Sylwia Gładysz - aplikantka radcowska w Kancelarii Radców Prawnych R. Ptak i Wspólnicy sp. k., Wrocław. Inne z kategorii Mniej Niebieskich Kart, ale niekoniecznie mniej przemocy (komentarz Renaty Durdy) Jak podaje Dziennik Gazeta Prawna, spadła liczba zgłoszeń od pracowników socjalnych i policjantów, wzrosła natomiast od pracowników oświaty i ochrony... czytaj dalej Poradnia mailowa "Niebieskiej Linii" w dobie pandemii Szanowni Państwo, Pragniemy przypomnieć, iż od wielu lat Niebieska Linia IPZ prowadzi również Poradnię Mailową. Porad mailowych udzielają pracownicy... czytaj dalej Używamy plików cookies, by ułatwić korzystanie z naszych serwisów. Jeśli nie chcesz, by pliki cookies były zapisywane na Twoim dysku zmień ustawienia swojej przeglądarki. 20 marca 2019 | Prawo | Danuta Frey Emigracja z Polski spowodowała wzrost liczby spraw o egzekucję świadczeń od osób mieszkających za granicą. Wniosek o egzekucję alimentów zasądzonych przez sąd rejonowy od obywatela polskiego mieszkającego w Holandii został przesłany do egzekucji stronie holenderskiej jeszcze w 2014 r. przez organ centralny. Takim organem jest w Polsce Ministerstwo Sprawiedliwości, natomiast organami wyznaczonymi przez MS do przekazywania wniosków do organów centralnych innych państw oraz do podejmowania związanych z tym działań są polskie sądy okręgowe. Zanim wierzyciel złoży do prezesa sądu okręgowego wniosek o wykonanie zobowiązań alimentacyjnych przez dłużnika, musi uzyskać w polskim sądzie prawomocne orzeczenie zasądzające alimenty. Jest ono wykonalne w... Dostęp do treści jest płatny. Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną. Ponad milion tekstów w jednym miejscu. Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej" ZamówUnikalna oferta